Stella van Voorst van Beest studeerde Maatschappijgeschiedenis aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam en studeerde  in 1995 af aan de Nederlandse  Film en Televisie Academie in Amsterdam in  documentaire en montage. Ze werkt sinds die tijd als regisseur, editor en coach. Haar films worden gekenmerkt door een sterk visuele, observerende stijl. 

Tussen 1998 en 2004 werkte ze regelmatig samen met beeldend kunstenaar Freek Drent en dat resulteerde  in de productie van een drietal films die  in Roemenië zijn gedraaid:  
de Paraplufabriek (1999),  Flattenwijken (2002), en Varken (2002)
Deze films werden ook als onderdeel van  installaties getoond  in respectievelijk de Kunsthal (Zwaarmoedig Speelgoed 1999), Museum Boijmans van Beuningen (Oponthoud 2004).

Daarnaast maakte ze diverse korte en lange documentaires waaronder 't Wordt toch niks in 2001, Gevangenen van de Grond in 2009 (88 min) over de Finse Tango (Slotfilm NFF) en in 2012 Hoe Luidt het Land (72 min.) over het Nederlandse geluidslandschap. In 2014 maakte ze de korte documentaire Bed Tijd (30 min), over rituelen voor het slapen gaan. 

In 2018 ging haar film Goede Buren in premiere op het IDFA in de Nederlandse competitie.  
In 2022 maakte ze als Artist in Residence in de 30 dagen van haar verblijf in de van Gogh Residency het documentaire essay Schetsen uit Zundert (45 min.) Presentatie in Van Gogh Huis in Zundert oktober 2022, prelude in WORM Rotterdam maart 2022, Premiere 2023 Nederlands Film Festival Utrecht.
Verwacht: 8 januari 2024 Ketelhuis Amsterdam 19:00 uur

Naast het maken van films richtte zij in 1995 samen met Lukas Simonis stichting Popifilm op, een stichting die tot doel had films te vertonen die zelden of nooit op het witte doek te zien waren: experimentele-, kunst- en cultfilms.  Tot 2001 programmeerde zij films en organiseerde diverse filmtournees langs de zgn. Derde circuit theaters.
Popifilm is nu opgegaan in Stichting WORM (www.worm.org)